Συχνές ερωτήσεις
Πολλές φορές ο λόγος που διστάζει κανείς να κάνει πράξη την απόφασή του να επικοινωνήσει με έναν ψυχολόγο και να ζητήσει βοήθεια είναι η αβεβαιότητα και το άγνωστο. Μπροστά σε αυτή την συνθήκη ενδεχομένως να υπάρχουν και πολλές εικασίες ή προσδοκίες βασιζόμενοι σε κάτι που ίσως υποθέτουμε ή κάτι που μας είπε ένας φίλος μας.
Έτσι, σε αυτή τη σελίδα θα βρείτε 5+1 από τους πιο συχνούς μύθους, φόβους και παρερμηνείες που μπορεί να έχει ένα άτομο που επισκέπτεται για πρώτη φορά έναν ψυχολόγο.
Ο ψυχολόγος θα μου πει τι να κάνω
Όχι. Ο ψυχολόγος θα ακούσετε συχνά να λένε “δουλεύει με ερωτήσεις οχι με απαντήσεις”. Είτε το ζητήσουμε ευθέως είτε όχι, ο ψυχολόγος δεν θα μας πει τι να κάνουμε στη ζωή μας. Δεν είναι λίγες οι φορές που αυτό ενοχλεί αρκετά άτομα καθώς πολλοί θεωρούν ότι στον ψυχολόγο πάμε για να μας δώσει συμβουλές.
Ο λόγος που ένας ψυχολόγος δεν λέει ποτέ το τι να κάνει κάποιος, παρά σε ορισμένες εξαιρέσεις, είναι επειδή η ζωή δεν είναι δική του, κι επομένως δεν έχει την κυριότητα να το κάνει.
Αυτό που μπορεί να κάνει ωστόσο, είναι να βοηθήσει τον θεραπευόμενο να διερευνήσει σε βάθος τις επιλογές που έχει και να αποφασίσει ο ίδιος ο θεραπευόμενος τι θέλει να κάνει στη συνέχεια. Για να είναι κανείς ελεύθερος, θα πρέπει να μπορεί να επιλέγει ο ίδιος.
Ο ψυχολόγος θα μου πει ότι αυτά που σκέφτεσαι είναι ανοησίες, θα με κρίνει
Ο φόβος αυτός μπορεί να είναι η επικριτική φωνή που μιλάει καμιά φορά μέσα μας που θεωρεί ότι αυτά που νιώθουμε είναι ανοησίες. Όμως δεν είναι. Δεν υπάρχουν σωστά ή λάθος ζητήματα για να μιλήσει κανείς σε έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας. Ένας σοβαρός ψυχολόγος δεν θα μας επικρίνει ποτέ για αυτά που νιώθουμε και σκεφτόμαστε. Επίσης, καμιά φορά τείνουμε να υποβιβάζουμε τα θέματα που μας απασχολούν, λέγοντας ότι υπάρχουν και χειρότερα.
Το ζήτημα είναι όμως πως ύψιστη σημασία έχει το τι υπάρχει αυτή τη στιγμή για εσένα. Τα δικά σου προβλήματα. Οι άλλοι, με τα χειρότερα, είναι δική τους υπόθεση πως θα τα χειριστούν κι επίσης μπορεί να θεωρούν κι εκείνοι με τη σειρά τους πως εσύ έχεις χειρότερα ζητήματα από εκείνους.
Που μας οφελεί να κάνουμε τέτοιες συγκρίσεις τελικά;
Ο ψυχολόγος θα μου πει ότι το πρόβλημά μου είναι σοβαρό και ότι χρειάζομαι ψυχίατρο και φάρμακα, όχι ψυχολόγο
Εδώ υπάρχει μια αλήθεια σε αυτήν την ανησυχία. Πολλές φορές, ο καθένας από εμάς, μπορεί να χρειαστεί να πάρει και φάρμακα. Όπως συμβαίνει και με τις ιώσεις ή τα παυσίπονα. Τα φάρμακα συχνά τα λαμβάνουμε σε συνδυασμό με την ψυχοθεραπεία για να βοηθηθούμε περισσότερο.
Ωστόσο, κανένας και ποτέ δεν θα υποχρεώσει κανέναν να πάρει φάρμακα άμα δεν το θέλει. Η απόφαση αυτή είναι προσωπική. Επίσης, η διάκριση μεταξύ «ελαφρών» και «σοβαρών» περιστατικών, όπου τα πρώτα είναι για τον ψυχολόγο και τα δεύτερα για τον ψυχίατρο είναι ατυχής.
Η πραγματικότητα είναι ότι και οι δύο μπορούν να αναλάβουν οποιοδήποτε περιστατικό και συχνά συνεργαζόμαστε ως ειδικοί για το καλύτερο αποτέλεσμα για τον θεραπευόμενο.
Επομένως, μπορεί κάποιος να παρακολουθείται από ψυχολόγο ή/και ψυχίατρο και να λαμβάνει ή να μην λαμβάνει φάρμακα, τα οποία συνταγογραφούνται αποκλειστικά από τον ψυχίατρο.
Δεν θα ξέρω τι να πω, δεν θα ξέρω από που να ξεκινήσω
Κάθε αρχή και δύσκολη, λένε. Τι κάνει την αρχή τόσο δύσκολη; Για κάθε άτομο μπορεί να είναι διαφορετική η απάντηση. Για κάποια, τους είναι δυσάρεστο να ανοίγονται.
Κάποιοι άλλοι ίσως έχουν τόσα πολλά στο κεφάλι τους που πραγματικά δεν ξέρουν από που να ξεκινήσουν. Κάποιοι πάλι, ίσως ξέρουν καλά από που να ξεκινήσουν αλλά έχουν χάσει κάθε ελπίδα και μπορεί να μην έχουν το κίνητρο να το κάνουν.
Όποιος και να είναι ο λόγος, είναι εντάξει. Είναι εντάξει, γιατί είναι ανθρώπινες ανησυχίες. Μπορούμε να ξεκινήσουμε από εκεί λοιπόν.
Θα πάω στον ψυχολόγο για να νιώσω καλύτερα
Τι σημαίνει για τον καθένα να νιώσω καλύτερα; Αν θέλω να πάρω την απόφαση να χωρίσω με τον σύντροφό μου και θέλω βοήθεια, θα νιώσω καλύτερα μετά; Αν συζητήσω για τα ψυχολογικά μου προβλήματα, θα με κάνει να νιώσω απαραίτητα καλύτερα; Ναι. Αλλά και όχι. Και μπορεί και τίποτα από τα δύο.
Όταν σκάβουμε στην άμμο κάποια στιγμή μπορεί να κουραστούμε ή μπορεί αυτό που θα βρούμε μέσα στην άμμο, όπως ένα κομμάτι γυαλί από ένα σπασμένο μπουκάλι, να μας κάνει προσωρινά να πονέσουμε λίγο παραπάνω. Επομένως, είναι σύνηθες, ειδικά στα αρχικά στάδια μιας ψυχοθεραπείας, να αισθανθούμε ακόμα και χειρότερα απ’ όσο ήμασταν πριν.
Αυτό είναι φυσιολογικό και αναμενόμενο καθώς είναι πιθανόν να αναδυθούν θέματα στην επιφάνεια που κάπως, με κάποιο τρόπο μας απασχολούσαν, αλλά δεν είχαμε επίγνωση γι αυτά. Στην πορεία όμως, βγαίνουμε από αυτή την διαδικασία πιο δυνατοί και πιο ζωντανοί και όσο προχωράει ο καιρός μαθαίνουμε να διαχειριζόμαστε καλύτερα τον εαυτό μας.
Φοβάμαι μην το μάθει ο κύκλος μου ότι πάω σε ψυχολόγο και με θεωρήσουν προβληματικό
Η αλήθεια είναι ότι η ψυχική υγεία αποτελεί ταμπού ακόμα και στις μέρες μας. Η πραγματικότητα είναι όμως ότι δεν υπάρχει άτομο εν ζωή που να μην έχει ψυχολογικές ανησυχίες και προβληματισμούς. Ειδικά σήμερα, ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις με πολλαπλές κρίσεις να μαστίζουν την ανθρωπότητα: Κλιματική, οικονομική, προσφυγική, ανθρωπιστική, πολιτική, κοινωνική. Πως και για πόσο να αντέξει κανείς χωρίς προβλήματα σε έναν προβληματικό κόσμο που γεννά συνεχώς κρίσεις;
Αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι δεν χρειάζεται κανείς να έχει πρόβλημα για να πάει στον ψυχολόγο. Υπάρχουν πολλοί άλλοι λόγοι που είναι εξίσου σημαντικοί για να επισκεφθεί κανείς έναν ειδικό ψυχικής υγείας, όπως η ψυχοεκπαίδευση, η απόκτηση εργαλείων για μια καλύτερη ζωή καθώς και η αύξηση της αυτεπίγνωσης που είναι κι ένας βασικός στόχος στη θεραπεία Gestalt.